معرفی هنرمندهنرمندان نگارگری

معرفی و آثار زنده‌یاد سهرابی، یادگاری از استاد بهزاد

معرفی و آثار زنده‌یاد سهرابی، یادگاری از استاد بهزاد لینک : https://asarartmagazine.ir/?p=21274 👇 سایت : AsarArtMagazine.ir اینستاگرام :‌ instagram.com/AsarArtMagazine تلگرام :  t.me/AsarArtMagazine 👆

معرفی و آثار زنده‌یاد سهرابی، یادگاری از استاد بهزاد | مصطفی سهرابی، هنرمند نگارگر و از آخرین شاگردان استاد بهزاد مینیاتور، بر اثر ابتلا به کرونا درگذشت.

به گزارش مجله اثرهنری به نقل از خبرگزاری فارس، «مصطفی سهرابی» نگارگر و استاد تذهیب، شب گذشته (چهارشنبه ۲۱ آبان) در ۸۴ سالگی دار فانی را وداع گفت. وی حدود دو هفته قبل به کرونا مبتلا شد و از ۱۰ روز پیش در بیمارستان امام خمینی(ره) تهران بستری شده بود.

پیکر این هنرمند نگارگر، در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) خاکسپاری خواهد شد.

مصطفی سهرابی ۳۰ فروردین ۱۳۱۵ در تهران به دنیا آمد. سهرابی پس از گذراندن دوره ابتدایی، در دبیرستان پانزده بهمن تحصیلات متوسطه خود را آغاز کرد و ضمن تحصیل از سال ۱۳۳۲ حدود دو سال در هنرستان کمال‌الملک که آن زمان در خیابان بهارستان و مهمترین مرکز آموزش هنرهای ظریفه بود، به آموختن هنر در رشته‌های تذهیب و مینیاتور نزد اساتیدی همچون محمدعلی زاویه، نصرت‌الله یوسفی و حسین بهزاد مشغول شد و با این آشنایی زمینه‌ای فراهم شد تا استاد بهزاد او را در منزل پذیرفته و تحت تعلیم خصوصی قرار دهد.

سهرابی جوان بعد از اخذ دیپلم، در موسسه سمعی بصری وابسته به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مشغول به کار شد و ضمن خدمت، دوره یک ساله عکاسی و روزنامه‌نگاری را هم گذراند، به همین دلیل اغلب اوقات دوربین عکاسی را همراه داشت و در منزل استاد بهزاد از موقعیت‌های مناسب استفاده کرده و از چهره و نحوه طراحی و آثار او عکس و اسلاید تهیه می‌کرد که در آن زمان و بعد از آن، به مناسبت‌های مختلف در کتاب‌ها مجلات و نشریات منتشر شد. در واقع می‌توان گفت بیش از دوسوم تصاویری که از استاد بهزاد بر جای مانده، توسط سهرابی عکاسی شده است.

زنده‌یاد سهرابی در این باره گفته است: «من تا قبل از مهرماه ۱۳۴۷ که مرگ استاد بهزاد به طور ناگهانی اتفاق افتاد، بیشتر اوقات فراغت از کار و زندگی خود را با این چهره هنری عزیز و دوست‌داشتنی سپری کرده و استفاده‌های هنری و اخلاقی بسیار می‌کردم.» و بر همین اساس شاید رابطه ذهنی این دو بیش از رابطه استاد و شاگردی بلکه تداعی‌کننده مریدی و مرادی بوده است.

استاد بهزاد در ۲۱ مهر ۱۳۴۷ دار فانی را وداع گفت و در قبرستان ابن باویه به خاک سپرده شد. او وصیت کرده بود خانه‌اش آموزشگاه نقاشی شود.

سهرابی یک سال بعد از درگذشت استادش، صاحب فرزندی شد که نامش را به یاد استاد، «بهزاد» گذاشت که بعدها راه پدر را پیمود و هنرمند شد.

پس از درگذشت استاد بهزاد، سهرابی سال ۱۳۴۸ در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته هنرهای تجسمی ادامه تحصیل داد و بعد از فراغت از رشته نقاشی با علاقه و زمینه‌ای که به هنر خوشنویسی داشت، یک سال به طور خصوصی تحت تعلیم استاد علی‌اکبر کاوه قرار گرفت.

آثار هنری زنده‌یاد مصطفی سهرابی به عناوین مختلف و به مناسبت‌های گوناگون در مجموعه‌های خصوصی و نمایشگاه‌های هنری به نمایش در آمده یا به چاپ رسیده است؛ از جمله تصویرسازی کتاب «رباعیات خیام» و انتشار آن به یادبود هزاره خیام و همچنین «گلستان سعدی» به مناسبت هفتصد و هفتادمین سال تدوین گلستان.

با درگذشت سهرابی، اکنون فقط یک شاگرد از شاگردان استاد بهزاد در قید حیات است.

پاییز ۱۳۹۶ آخرین نمایشگاه انفرادی آثار استاد سهرابی در موزه هنرهای ملی ایران برپا شد. در این نمایشگاه، ۲۰ اثر از دوران ۱۵ سال شاگردی سهرابی نزد حسین بهزاد در کنار ۳۰ اثر نفیس از تابلوهای نگارگری استاد بهزاد به نمایش در آمد.سال ۱۳۹۷ و در پنجاهمین سالگرد درگذشت استاد حسین بهزاد، نمایشگاه گروهی شاگردان او با عنوان «بهزاد، شاعر طرح و رنگ» در مجموعه فرهنگی تاریخی سعدآباد برگزار شد.

Visits: 154

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا