«از نفس افتاده»ترین اثر ونگوگ، در موزه آمستردام

«از نفس افتاده»ترین اثر ونگوگ، در موزه آمستردام | اثر طراحی ونسان ونگوگ بعد از ۱۳۹ سال، در موزه آمستردام هلند، تا دوم ژانویه ۲۰۲۲ به معرض دید عموم گذاشته شد.

به گزارش مجله اثرهنری از نفس افتاده یا از پا افتاده، طراحی منسوب به ونسان ونگوگ که به تازگی اسالت آن تأیید شده و به مجموعه آثار نقاش مشهور هلندی اضافه شده است.

از نفس افتاده در سال ۱۸۸۲ طراحی شده و تیو میدندورپ (Teio Meedendorp) از پژوهشگران ارشد موزه ونگوگ از کشف ارتباط این نقاشی به کارنامه ونگوگ به عنوان کشفی خارق‌العاده یاد می‌کند که درباره سال‌های اولیه حرفه هنری این نقاش برجسته روشنگری می‌کند، سالهایی که وی در لاهه زندگی می‌کرد و نسبت به دورانی که در پاریس یا جنوب فرانسه بود ناشناخته‌تر است. 

از نفس افتاده از نظر کارشناسان در پایان نوامبر سال ۱۸۸۲ کشیده شده که مرتبط با آثار آن دوران که تازه ۲ سال از شروع نقاشی‌های او می‌گذشت می‌باشد. ونگوگ در آن دوران به مرحله استادی نرسیده بود و تنها ۲۹ سال داشت. به نقل از روزنامه هنر چاپ لندن، این اثر طرح اولیه اثری معروف است که ونگوگ در اواخر سال ۱۸۸۲ شروع کرده و به یکی از سوژه‌های کلیدی وی تبدیل شد جرا که در سال ۱۸۹۰ آن ار به یکی از قوی‌ترین آثار خود یعنی «پیرمرد غمگین» (Sorrowing Old Man) تبدیل کرد. در این نقاشی یک پیرمرد روی صندلی نشسته و حالا یا در اثر خستگی یا رنج سرش را میان دستانش گرفته است.

«از نفس افتاده» طراحی یک مرد مسن است که روی یک صندلی چوبی نشسته، به جلو خم شده و سر بی‌موی خود را در دستانش گرفته است. روی پاچه پای راست شلوار مرد هم یک وصله دیده می‌شود که نشان می‌دهد عنوان «فرسوده» یا «از نفس افتاده» کاملا برازنده تابلو است.

ونگوگ برای کشیدن طرحی که به تازگی به او منسوب شده، از یک مداد طراحی مدل نجاری و یک کاغذ آبرنگ ۴۸.۸ در ۳۰ سانتی‌متری استفاده کرده است. وی در انتها روی بخش‌های روشن‌تر لباس سوژه تکه‌ها نان کشیده و نقاشی را به تثبیت کننده‌ای که از ترکیب شیر و آب ساخته بود آغشته کرد که رد مداد را تیره‌تر و مات‌تر می‌کرد.

این طراحی ۱۳۹ ساله که در گنجینه آثار یک مجموعه‌دار هلندی نگهداری می‌شود، تا چندی پیش به نمایش درنیامده و فقط چند نفر انگشت‌شمار از وجود و ارزش آن خبر داشته‌اند. «از نفس افتاده» از جمعه(۲۶ شهریور ۱۴۰۰) تا ۲ ژانویه (۱۳ دی) در موزه ونسان ونگوگ آمستردام برابر چشم دوستداران نقاشی و نقاش هلندی قرار گرفته است.

امیلی گوردنکر، مدیر موزه ونگوگ در آمستردام در بیانیه‌ای اعلام کرد:
«این موردی بسیار نادر است که پس از این همه سال یک طراحی تازه به کارنامه ونسان ونگوگ افزوده شود. ما مفتخریم که می‌توانیم این طراحی سال‌های ابتدایی فعالیت ونگوگ و داستان آن را با تماشاگرانمان به اشتراک بگذاریم.»

کارشناسان می‌گویند «از نفس افتاده» مربوط به دوره‌ای از فعالیت ونگوگ است که او برای نقاش شدن تلاش و روی طراحی چهره و پرتره مردم بارها و بارها کار می‌کرد. از طراحی موسوم به «فرسوده» چند نسخه دیگر هم وجود دارد و آشکار است که تقریبا همه آنها به نوعی به هم ارتباط دارند.

مالک این طراحی قدیمی که هویت او هنوز فاش نشده، نمی‌دانست خالق اصلی آن کیست. به همین دلیل از مدیران موزه ونگوگ خواست ارتباط آن را با استاد هلندی بررسی و تایید کنند.

بیوگرافی کوتاه ونگوگ :

ونسان ویلِم ون گوگ (۱۸۵۳- ۱۸۹) نام او در زبان هلندی فینسِنت فان خُخ تلفظ می شود. ونسان، تلفظ فرانسوی اسم کوچک اوست و در انگلیسی وینسنت می گویند( Vincent van Gogh) و ازنقاش پست امپرسیونیست(پسادریافت‌گر) و اکسپرسیونیست هلندی قرن نوزدهم به شمار می‌آید.

از کودکی به نقاشی علاقه‌مند بود ولی در اواخر دهه دوم زندگی خود این هنر را آغاز کرد. وی که در زندگی شخصی مورد حمایت برادرش تئو بود، حدود دوهزار و صد اثر هنری شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از ۱۳۰۰ نقاشی آبرنگ، طراحی و چاپ کار کرده است.

ون گوگ عاشق گل آفتابگردان بود و مجموعه گل های آفتابگردان او از معروفترین نقاشی هایش است که در کل از یازده اثر تشکیل شده، وی می‌گفت: «زردی آفتابگردان بهترین رنگی است که می توان پیدا کرد. خیلی شاد است. واقعا شاد است.»

او از بیماری روانی رنج می برد و در طی یک حادثه قسمتی از گوشش را برید! ونگوگ جوانی خود را به عنوان دلال هنری، معلم و واعظ هنری گذراند و در دوره‌آی درخواست کار در تحریریه مجله به عنوان طراح داده بود که ظاهرا نتیجه‌ای در بر نداشته است. ونگوگ در دوران زندگی پر فراز و نشیب خود با هنرمندان پرآوازه‌ای دیدار کرد و از آنها تأثیراتی نیز پذیرفته است.

او کار هنری خود را به عنوان یک هنرمند از سال ۱۸۸۰ و در سن ۲۷ سالگی شروع کرد. در ابتدا از رنگهای تیره و محزون استفاده می کرد تا اینکه در پاریس با امپرسیونیسم و نئوامپرسیونیسم، آشنا شد و این آشنایی پیشرفت هنری او را سرعت بخشید.

در سال ۱۸۹۰ به دکتر روانشناس (Dr.Gachet) که از او پرتره ای کشیده است، مراجعه کرد. اولین برداشت وان گوگ از دکتر این بود که دکتر خودش از او بیمار تر است. فرورفتگی و افسردگی ون گوگ عمیق تر شد و در جولای ۱۸۹۰ در سن ۳۷ سالگی به سمت کشتزار ها قدم زد و گلوله ای در سینه اش خالی کرد. او در روز بعد در مهمان سرای Ravoux مرد.

برادرش به بالین او آمد و او آخرین احساسش را اینگونه بیان کرد:غم برای همیشه باقی خواهد ماند.وقتی ونگوگ مرد تابوتش راپر از گل های آفتابگردان کردند.

Visits: 59