اسماعیل شیشه‌گران درگذشت

اسماعیل شیشه‌گران درگذشت | اسماعیل شیشه‌گران، نقاش و طراح گرافیک در سن ۶۴ سالگی درگذشت.

اسماعیل شیشه‌گران درگذشت | به گزارش مجله اثرهنری رویا مشعوف _مدیر گالری افرند _ تأیید کرد زنده‌یاد اسماعیل شیشه‌گران حدود سه روز پیش بر اثر سکته قلبی درگذشت اما خبر درگذشت او هنوز منتشر نشده بود. 

او همچنین با بیان اینکه مراسم تشییع پیکر زنده‌یادشیشه‌گران هنوز برگزار نشده است، یادآور شد که به درخواست خانواده این هنرمند فقید قرار است این مراسم به صورت خصوصی برگزار شود اما مراسم ترحیم مرحوم شیشه‌گران روز سه‌شنبه (۲۹ بهمن ماه) در مسجد شهرک غرب برگزار می‌شود.  

بیوگرافی و آثار استاد اسماعیل شیشه‌گران :

روزی که آهنگ هر حرف ؛ زندگیست

اسماعیل شیشه¬گران /۱۳۳۴ / تهران

نقاش و طراح گرافیک دیپلم نقاشی از هنرستان هنرهای زیبای تهران لیسانس گرافیک از داشگاه هنر

نمایشگاه های انفرادی منتخب :

– برپایی چندین نمایشگاه انفرادی نقاشی، گرافیک و طراحی با مضامین اجتماعی و سیاسی، با عناوینی نظیر :

– صلح
– پایان قرن
– سیگار
– سکوت
– جام جهانی فوتبال
– خاکستر
– دوچرخه
– و …

نمابشگاه های گروهی بین المللی

-شرکت در بیش از ۴۰ نمایشگاه گروهی در داخل و خارج از ایران.
– طراحی دهها پوستر سیاسی-اجتماعی از سال ۱۳۵۷ ، بدون سفارش دهنده، که در داخل و خارج از ایران به طور گسترده به نمایش درآمده است.
-چاپ تعدادی از آنها در کتاب Graphis Poster
– شرکت در بینال ورشوو یوکوهاماژاپن و سوئیس

اسماعیل شیشه‌گران به نسلی از هنرمندان ایران تعلق دارد که “آرمان‌خواهی” را سرلوحه‌ی کار داشتند اما از معدود کسانی است که همچنان با این عقیده از خود و هنرش پاسداری می‌کند.

شیشه‌گران دانش آموخته نقاشی از هنرستان هنرهای زیبا و گرافیک از دانشگاه هنر است و از آمیزش این دو به رفتاری دست یافته تا معنای آثارش بارزتر جلوه کند. در کار او، هنر عمومی و بی واسطه گرافیک، صراحت “معنا” را بیشتر می کند و قدرت طراحی، استحکام آثارش را تضمین می نماید.

پوسترهایی که وی با همکاری برادرانش کورش و بهزاد ساخت، مشحون از سمبل هایی آشناست؛ کبوترآزادی، شهادت، گل، فریاد و رنگ های محدود و معناگرا که غالبا به سرخ و سیاه مختصر شده‌اند.

او حتی در آن هنگامی که به خلق آثار انتزاعی می پردازد، از تصورات ذهنی خود فاصله نمی‌گیرد و با دخالت سمبل‌هایی که این بار در فرم و رنگ خلاصه شده‌اند؛ نظیر اندامواره های انسانی، رنگ قرمز و فرم های تیز و برنده، آرمان هایش را به مخاطب گوشزد می‌کند.

هنگامی که صحبت از رنج به میان می آید، این محتوا در دایره فکری شیشه‌گران تنها به رنج های سیاسی بشر مختصر نمی‌شود . او رنج را به خرد و کلان تقسیم نمی‌کند، حوادث طبیعی نظیر زلزله و سیل و حتی مشکلات اجتماعی مانند اعتیاد و طلاق، دغدغه های دائم او و دستمایه فکری‌اش برای ارائه آثار هنری هستند.

تصویر دوچرخه ها که دوره‌ی مهمی از آثار او را شامل می‌شوند، می‌تواند نشانه‌ای از معصومیت ایام جوانی باشند که در گذر بی‌وقفه‌ی عمر و راهزنی‌های افکار مشتت و رنگارنگ، از دست رفته تلقی شوند. و از پس پست و بلند ایام و تمامی تلاش‌ها، آن زمان که بی توجهی دائمی بشر را، عمده ترین رنج می پندارد، تنها به ترسیم فریادی جانکاه بسنده می‌کند.

اسماعیل شیشه‌گران در نقد زندگی بشر، زندگی خود را کریمانه ایثار کرده است. تلاش‌های او در خاطر من، همواره این کلام شاملوی شاعر را به یاد می‌آورند: روزی ما دوباره کبوترهایمان را پیدا خواهیم کرد/ و مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت / … و من آن روز را انتظار می کشم/ حتی روزی/ که دیگر نباشم.

دل‌نوشته :

استاد عزیزم آرزوی دیدارت را سالها در دل داشتم و همیشه از این روز ترس داشتم. روزهایی که در آموزشگاه زمستان پذیرای من با دل بزرگت بودی هیچ وقت فراموشم نخواهد شد. تشویق‌هایی که دانشجوی علاقه‌مند شهرستانی را به ذوق می‌آورد و مرا برای مسیر طولانی هر هفته دل‌ گرم و قوی می‌کرد تا اتودها و طراحی‌هایم را برایتان به نمایش درآورم.

ذوقی که در دلم کاشتی حتی در جاده و اتوبوس هم مرا برای کار کردن رها نمی‌کرد و مسافرانی که شکار لحظه‌های رسیدن بودند تا دیدارتان را با دست پر به پایان برسانم. آرزوی دیدارتان را برای سالها در دل داشتم و امروز با این خبر خاطرات هر چند کوتاه در دلم سنگینی می‌کند. خداوند روحتان را قرین رحمت خود گرداند که برای من و خیلی‌ها ذوقی بزرگ، هنر و انسانیت هدیه کردید.

محبتتان برای همیشه در دلم باقی خواهد ماند.

آثار استاد اسماعیل شیشه‌گران :

بازدیدها: ۲۹